Directeur mevr. Lin

Onze school heeft als doel de Chinese taal en cultuur in Nederland door te geven. In onze multiculturele samenleving is het belangrijk om onze grenzen te verleggen en in aanraking te komen met andere culturen. Daarom staat onze school open voor iedere belangstellende die zich de Chinese taal eigen wil maken.

Laatste nieuws

Stichting Chinese School Arnhem

Zhou Youguang leerde eenvijfde van de mensheid lezen en schrijven

In 1958 bedacht Zhou Youguang een systeem om Chinese karakters om te zetten in een fonetisch alfabet. Zo sms’en Chinezen.
 



 
Zhou Youguang (1906-2017), een jaar geleden is de 111-jarige leeftijd in Beijing overleden. Hij was de uitvinder van het Pinyin, het geromaniseerde Chinees, was een bruggenbouwer tussen analfabetisme en taalvaardigheid en tussen Oost en West. Pinyin geldt nog steeds als de belangrijkste taalkundige innovatie van de 20e eeuw.
Na de invoering in 1958 van zijn systeem om Chinese karakters om te zetten in een fonetisch alfabet voorzien van accenten voor de vijf tonen in het standaard-Chinees daalde het analfabetisme in China van 85 procent in de jaren vijftig naar minder dan vijf procent in 2015. Dat is meer dan een miljard mensen. Bijna een vijfde van de mensheid leerde dankzij hem lezen en schrijven.
Op Chinese basisscholen – en voor studies Chinees in het buitenland – is het Pinyin een essentieel hulpmiddel om karakters te leren. Pinyin vervangt de meer dan 3.000 jaar oude karakters niet, maar ontsluit ze juist, aldus Zhou.
Zhou, van huis uit een econoom en bankier, legde zes jaar geleden uit hoe hij nou werkelijk sms’t. Hij pakte op 106 jarige leeftijd zijn mobieltje en tikte met behulp van een vergrootglas een berichtje dat een seconde later op het scherm van zijn telefoon verscheen: ‘shiyong hanyu pinyin‘, oftewel: door pinyin te gebruiken. Dankzij zijn uitvinding kunnen telefoons en computers karakters versturen.
Hij was altijd bescheiden over zijn verdienste en verwees steevast naar andere systemen, zoals de Britse diplomaten Wade en Giles. Hij prees ook Mao’s belangrijkste premier, Zhou En-Lai, een groot voorvechter van onderwijshervorming in het arme agrarische China. De communisten wilden van China met zijn tientallen kleinere talen en dialecten ook in taalkundig opzicht één maken en propageerden daarom het leren van standaard-Chinees, soms met harde hand.
Het door een commissie onder leiding van Zhou bedachte Pinyin vormde in dat opzicht een doorbraak. Het verzet was overigens groot, zeker in gebieden waar het Wu (Shanghainees), het Yue (Kantonees) en Gan (Midden-China) gesproken werd. Tot op de dag van vandaag verzetten vooral ouderen in Shanghai en Guangzhou zich tegen het gebruik van standaard-Chinees, dat nagenoeg hetzelfde is als het Beijings. ‘Beijing’ is overigens een Pinyin-naam en wijkt dus af van ‘Peking’, dat door Wade en Giles is bedacht.
Zhou, die in de wereld van de sinologie en de linguïstiek een legende is, vertaalde ook als eerste de Encyclopedia Brittannica in het Chinees, in communistisch Chinees een politiek zeer gevoelig werk wegens de geschiedkundige beschrijvingen van de afsplitsing van Taiwan, de verwikkelingen in Tibet en de start van de Koreaanse oorlog. Zhou schreef ook The Historic Evolution of Chinese Languages and Scripts, een standaardwerk op de Universiteit van Oxford.
Wegens zijn enorme verdiensten voor het Chinese taalonderwijs en zijn relatie met de beminnelijke Zhou En-Lai werd hij gespaard tijdens de Anti-Rechtsen en Culturele Revolutie-campagnes van Mao Zedong. Als econoom en voormalig bankier op Wall Street die na de communistische revolutie in 1949 terugkeerde naar China, werd Zhou namelijk beschouwd als een contra-revolutionair. Niet helemaal ten onrechte, want Zhou, een idealistische communist, was een scherp criticus van Mao die hij beschouwde als een autoritaire, Stalinistische verrader van de revolutie met Chinese karakteristieken.
Wie hem bezocht, werd getrakteerd op thee en veel verhalen over zijn vriendschap met Albert Einstein en zijn ontmoetingen met de laatste keizer van China, Puyi. De afgezette, vernederde keizer mocht namelijk van Mao Zedong lunchen in de kantine van Zhou’s taalcommissie.